negen zoete kussentjes

Mooi begin van de week. Maandagochtend, tijd voor de mailbox. Ik zag de aankondiging van de nieuwe Psychologie Magazine. Weer allemaal interessante onderwerpen. Mijn oog viel op het woord ‘craving’. Dit woord kende ik niet en nieuwsgierig als ik ben las ik verder. Het ging over die reep chocolade die in 1 keer op gaat, of die zak chips die je niet weg kunt leggen, of …nou ja het ging dus over verslaving. Craving is hunkering. Oeps. Die kwam binnen.

Dit weekend heb ik ook die familie zak chips verorberd en een heel pak koekjes opgegeten. En nog erger, die doos zoenen,die je geen negerzoenen meer mag noemen, was zaterdag al leeg. Ja echt, en dat allemaal in mijn uppie. Vanmorgen stond ik ook al op met een gevoel van dat het toch echt beter voor mij zou zijn als ik daarmee zou stoppen. Het heeft te maken met mijn suikerverslaving. Over het algemeen redelijk onder controle en met name in de weekenden niet.

Waarom doe ik dat toch?

Het begint ermee dat ik mijzelf toesta deze junk food te kopen. En dat doe ik omdat ik het heel erg lekker vind. Het liefst koop ik zoveel dat ik er de hele week wat aan heb, maar ja, dat bleek toch iets te veel van het goede. Met als gevolg dat ik nu alleen voorraad aanschaf voor het weekend en dat gaat dan ook in het weekend op, want dat mocht tenslotte van mijzelf. Dat extraatje op de weegschaal gaat er dan in de loop van de week weer af. Terwijl ik dit opschrijf zie ik hoe erg je jezelf toch kunt beduvelen. Vorig jaar rond deze tijd ben ik heel bewust aan de slag geweest met mijn suikerverslaving. Aanleiding was dat ik net mijn hernia had laten opereren, niet lekker in mijn vel zat en weinig energie had. Ik heb hulp gezocht en gekregen van een Personal Trainer. Hij mij heeft geholpen om mijn lijf aan te sterken in verband met mijn operatie en hij heeft mij voedingsadviezen gegeven. Het was moeilijk om mijn levensstijl en eetstijl aan te passen, maar uiteindelijk lukte het en voelde ik me er erg goed bij. Ik had echt meer energie en minder het gevoel dat mijn vel dikker was dan noodzakelijk. Anders gezegd, ik was wat van mijn natuurlijke biopreen kwijtgeraakt.

Door de week kan ik deze nieuwe leefwijze goed volhouden, en propageer ik het zelfs. In het weekend ben ik zo langzaamaan weer in de oude patronen terecht gekomen. Ik kan nu heel boos worden op mijzelf dat ik dat zo heb laten gebeuren, maar dat heeft geen zin en ga ik niet doen. Mijn klanten leer ik ook om lief te zijn voor zichzelf, en dat je het verleden niet kunt veranderen. En ook, en daar gaat het hier om, dat je van het (recente) verleden kunt leren en dat ieder moment een geschikt moment is om andere keuzes te maken.

Dat is wat ik nu ook ga doen.

De voedingsschema’s van vorig jaar heb ik weer opgezocht om mijzelf weer efkes op scherp te zetten. Ik ben heel blij dat ik door de week al prima bezig ben. ’s Morgens start ik met een groene smoothie, tussen de middag eet ik 3 crackers (of speltbrood) met beleg en rauwkost en ’s avonds eet ik veel groente en afwisselend vlees, vis of een ei. Nauwelijks koolhydraten. Wat ik echt ga veranderen is ‘alle remmen los’ in het weekend. Natuurlijk mag ik wel een beetje snoepen, maar niet meer in de hoeveelheden van de afgelopen weekenden. De komende weekenden ook maar even echt niets, om het patroon te doorbreken. Zie ik daar naar uit. Nee, eerlijk gezegd niet. Ik ga het wel doen!

In Psychologie magazine stond verder als tip dat afleiding gunstig werkt als de hunkering opkomt. En ook dat slechts een paar minuutjes afleiding al goed genoeg is. Ik denk dat ik de strijk van deze week ga opsparen, prima afleiding toch? Of nog gezonder, lekker wandelen met mijn harige vriend.

PS Uitleggen waarom witte suiker niet goed voor jou en mij is sla ik hier maar over. Eigenlijk weten we dat zo langzamerhand wel.